Δεν μ αρέσει να γράφω για πολιτική , μ αρέσει ν ακούω , να διαβάζω , αλλά όχι να μιλάω γι αυτή , ειδικά στο ίντερνετ , ο λόγος απλός , για να γίνει μια σοβαρή ανταλλαγή απόψεων θα πρέπει να υπάρχει μια ελάχιστη σύγκλιση αυτών που συζητάνε , μπορεί να μην βρεθούν ποτέ , αλλά δεν μπορώ τους παράλληλους μονολόγους . Επίσης έχω ένα κουσούρι , θέλω να ξέρω τον άλλο , να ξέρω τον τρόπο που σκέφτεται , αν αυτά που λέει τα εφαρμόζει στη ζωή του , απλά πράγματα , όχι να μου πετάει ένα πυροτέχνημα , ένα τσιτάτο και καθάρισε .
Αρκετά με την εισαγωγή .
Λόγο δουλειάς ακούω διάφορους ( αρκετούς ) μάλλον ανθρώπους , οι 9 στους 10 , το ίδιο τροπάριο , δεν χρωστάμε εμείς , να διαλυθεί η βουλή και τα γνωστά τρελά , ένας δεν έχει απαντήσει στο απλό ερώτημα , να γίνουν όλα αυτά ....μετά ? υπάρχουν οι 'διαβασμένοι οικονομολόγοι' του ίντερνετ που αραδιάζουν ότι βλακεία έχουν υιοθετήσει , έχουν λύση για όλα και εννοείται ότι στο φινάλε σου πετάνε για να σε αποστομώσουν το ειρωνικό , ΠΑΣΟΚ είσαι ? με το μνημόνιο ? με τα λαμόγια ?
Ρε που φτάσαμε , ο 'πουθενάς' , ο 'τίποτας' , ο γλύφτης που πήρε τη θεσούλα από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ , να στο παίζει έξυπνος και επαναστάτης , να στο πετάει κατάμουτρα , εγώ κάνω επανάσταση ενώ εσύ είσαι βολεμένος , εμένα μου κόβουν το μισθό και συ ο ελεύθερος επαγγελματίας κλέβεις το κράτος , που φτάσαμε , έχει ξεφύγει ο κόσμος .
Μου θυμίζει κάτι πιτσιρικάδες στο λύκειο , δεν πάταγαν ποτέ στην τάξη , περνούσαν ζάχαρη , καφέ , βόλτα , έλα όμως που το τίμημα ήταν να χαθεί η χρονιά , όλα έχουν ένα τίμημα .
Δυστυχώς στην τρέλα τη σημερινή κανείς δεν σκέφτεται το τίμημα που θα πληρώσουμε στο μέλλον , η ατάκα για τα παιδιά μου το κάνω , να μην είναι χρεωμένα κτλ κτλ δεν πιάνει , τουλάχιστον σε μένα , όπως και το να έχουν μια δουλειά , να έχουν ένα μέλλον , άνθρωποι που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους , παράσιτα , που δεν δέχονται να παραιτηθούν απ τα προνόμια τους , απλά είναι για γέλια .
Μια φορά πήγα να γκρινιάξω για την οικονομική κρίση , τρώγοντας με τον πατέρα μου , με κοίταξε σαν να μην πίστευε στ αυτιά του , 'εγώ ακόμα και σήμερα να βγω έξω για δουλειά , θα βγάλω μεροκάματο ' , δούλευε από 12 χρονών , πήρε σύνταξη από εργοστάσιο , μια ζωή μουντζούρης , μαύρος , χειρωνακτική εργασία όχι γραφείο και φρόντισε να μην λερώσουν ποτέ τα χέρια τους τα παιδιά του , να με βλέπει να σκύβω το κεφάλι απογοητευμένος , ήταν μαχαιριά .
Έχοντας τέτοιες παραστάσεις απ το σπίτι και όχι μόνο , απ τους παππούδες , τις γιαγιάδες , λίγο δύσκολο να μπορέσω να δεχτώ την κλάψα των 'καλομαθημένων' , ότι για όλα φταίνε οι άλλοι , εγώ σε τίποτα , μιας και έπεσα με αλεξίπτωτο στην Ελλάδα το 2011 , δεν ψήφισα ποτέ , δεν ήξερα γενικότερα .
Τώρα έμαθα και λέω δεν γαμιέται ...δεν πληρώνω , ναι ρε φίλε να μην πληρώσουμε , μετά όμως τι ?
Αρκετά με την εισαγωγή .
Λόγο δουλειάς ακούω διάφορους ( αρκετούς ) μάλλον ανθρώπους , οι 9 στους 10 , το ίδιο τροπάριο , δεν χρωστάμε εμείς , να διαλυθεί η βουλή και τα γνωστά τρελά , ένας δεν έχει απαντήσει στο απλό ερώτημα , να γίνουν όλα αυτά ....μετά ? υπάρχουν οι 'διαβασμένοι οικονομολόγοι' του ίντερνετ που αραδιάζουν ότι βλακεία έχουν υιοθετήσει , έχουν λύση για όλα και εννοείται ότι στο φινάλε σου πετάνε για να σε αποστομώσουν το ειρωνικό , ΠΑΣΟΚ είσαι ? με το μνημόνιο ? με τα λαμόγια ?
Ρε που φτάσαμε , ο 'πουθενάς' , ο 'τίποτας' , ο γλύφτης που πήρε τη θεσούλα από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ , να στο παίζει έξυπνος και επαναστάτης , να στο πετάει κατάμουτρα , εγώ κάνω επανάσταση ενώ εσύ είσαι βολεμένος , εμένα μου κόβουν το μισθό και συ ο ελεύθερος επαγγελματίας κλέβεις το κράτος , που φτάσαμε , έχει ξεφύγει ο κόσμος .
Μου θυμίζει κάτι πιτσιρικάδες στο λύκειο , δεν πάταγαν ποτέ στην τάξη , περνούσαν ζάχαρη , καφέ , βόλτα , έλα όμως που το τίμημα ήταν να χαθεί η χρονιά , όλα έχουν ένα τίμημα .
Δυστυχώς στην τρέλα τη σημερινή κανείς δεν σκέφτεται το τίμημα που θα πληρώσουμε στο μέλλον , η ατάκα για τα παιδιά μου το κάνω , να μην είναι χρεωμένα κτλ κτλ δεν πιάνει , τουλάχιστον σε μένα , όπως και το να έχουν μια δουλειά , να έχουν ένα μέλλον , άνθρωποι που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους , παράσιτα , που δεν δέχονται να παραιτηθούν απ τα προνόμια τους , απλά είναι για γέλια .
Μια φορά πήγα να γκρινιάξω για την οικονομική κρίση , τρώγοντας με τον πατέρα μου , με κοίταξε σαν να μην πίστευε στ αυτιά του , 'εγώ ακόμα και σήμερα να βγω έξω για δουλειά , θα βγάλω μεροκάματο ' , δούλευε από 12 χρονών , πήρε σύνταξη από εργοστάσιο , μια ζωή μουντζούρης , μαύρος , χειρωνακτική εργασία όχι γραφείο και φρόντισε να μην λερώσουν ποτέ τα χέρια τους τα παιδιά του , να με βλέπει να σκύβω το κεφάλι απογοητευμένος , ήταν μαχαιριά .
Έχοντας τέτοιες παραστάσεις απ το σπίτι και όχι μόνο , απ τους παππούδες , τις γιαγιάδες , λίγο δύσκολο να μπορέσω να δεχτώ την κλάψα των 'καλομαθημένων' , ότι για όλα φταίνε οι άλλοι , εγώ σε τίποτα , μιας και έπεσα με αλεξίπτωτο στην Ελλάδα το 2011 , δεν ψήφισα ποτέ , δεν ήξερα γενικότερα .
Τώρα έμαθα και λέω δεν γαμιέται ...δεν πληρώνω , ναι ρε φίλε να μην πληρώσουμε , μετά όμως τι ?
