Από κει που δεν το περιμένεις

Μεσημέρι και γω τρέχω πανικόβλητος , πρέπει να τελειώσω με τις δουλειές μου , να περάσω απ το γραφείο , το 'θηριάκι' με είχε πάρει ήδη τηλέφωνο , που είσαι μπαμπά ? δεν κοιμόταν αν δεν του λεγα ιστορία , με περίμενε , ένα άγχος μ έχει κυριέψει . 
Σταματάω λαχανιασμένος μπροστά στην τράπεζα , διπλοπαρκάρω με αλάρμ ( κλασικός ελληνάρας ) και πάω γραμμή στο ΑΤΜ , προσπερνάω με γοργό βήμα έναν κύριο που , λογικά, ήταν πριν από μένα εκεί αλλά δεν τον είδα , τον προσέχω μόνο όταν καταλαβαίνω ότι κάποιος με πλησιάζει από πίσω .
Ο άνθρωπος είναι ευγενικότατος , χαμογελάει και μου λέει , κάντε δουλειά σας , ξεροκαταπίνω , ήταν εκεί πριν από μένα , τον είχα δει φευγαλέα αλλά δεν τον είχα προσέξει , μιας και ήμουν στον κόσμο μου , τον κόσμο του 'τρέξε να προλάβεις' . Του ζητάω συγγνώμη και ευγενικά του παραχωρώ τη θέση στο μηχάνημα που άγαρμπα πήρα . 
Με χαμόγελο μου λέει , κάνε δουλειά σου , έχεις διπλοπαρκάρει κιόλας , εμποδίζεις εκεί που άφησες το αυτοκίνητο , θα αρχίσουν τα κορναρίσματα σε λίγο .
Δεν είναι καθόλου ειρωνικός , είναι πραγματικά ευγενής .
Μα σας πήρα τη σειρά του απαντώ .
Δεν θα αγχωθούμε και γι αυτό , με αποστομώνει .
Μια φράση , μ ΄ έκανε να σκεφτώ τη μέρα μου , το άγχος μου , έκανα τη δουλειά μου και έφυγα , την υπόλοιπη μέρα πέρασα χαζεύοντας , πολύ πιο ήρεμος με μηδενικό άγχος  .