Η κληρονομικότητα και η βαρύτητα είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί της ανδρικής κώμης , εγώ δυστυχώς έχω την γενετική προδιάθεση να κάνω ένα μεγάλο έως τεράστιο μέτωπο ( για την βαρύτητα δεν το συζητώ ) , δεν μ ενοχλεί , το χω ξεπεράσει , σιγά μην ασχοληθώ με τρίχες , άλλωστε είναι γοητεία να αραιώνουν λίγο τα μαλλιά , να γκριζάρουν τα γένια . Επίσης γοητεία θεωρώ και τον ένα κοιλιακό ( ο γνωστός ως προκοιλι-ακός ή σωσίβιο ) , και ότι άλλο με βολεύει φυσικά .Μπορεί να έχω δεχτεί κάποια πράγματα αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θέλω να μου τα τρίβουν στη μούρη .
Σήμερα το απόγευμα μ έπιασε και μένα να πάω να κουρέψω τα πλούσια μαλλιά μου , ο μικρός έχοντας βαρεθεί στο σπίτι , επέμενε να ρθει κι αυτός , οπότε ξεκινήσαμε δύο μας να κάνουμε μια βόλτα και ενδιάμεσα να κουρευτεί και ο μπαμπάς .
Ο κουρέας μου , παλιός συμμαθητής , χαίρεται απίστευτα όταν με βλέπει , γιατί κακά τα ψέμματα , είμαι εύκολος πελάτης , πέντε λεπτά στην καρέκλα , και μισή ώρα κουβέντα . Δεν ήταν πάντα έτσι , το μισάωρο πάντα υπήρχε , απλά μειώνεται ο χρόνος που με κουρεύει , πόσο να το παλέψει κι αυτός ? έχουμε χρόνο έτσι περισσότερο να τα λέμε με την ησυχία μας .
Φτάνοντας έξω απ το κουρείο είδα με ευχαρίστηση ότι δεν είχε κόσμο , όχι μόνο θα ξεμπέρδευα γρήγορα , αλλά θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και με την ησυχία μας , ο μικρός συνηθισμένος απ το κουρείο ξάπλωσε στον καναπέ , ζήτησε συγκεκριμένο κανάλι στην τηλεόραση και χάζευε , εγώ αφέθηκα στα χέρια του μετρ . Ψαλίδιζε από δω , έκοβε από κει , ανακάτευε τα μαλλιά , τον έβλεπα είχε μια αγωνία , μετρ τι σε προβληματίζει ? των ρωτώ , φιλαράκι τα μπροστά έχουν αραιώσει αρκετά , και δύσκολα θα καλύψουμε τα ΄κενά' ( κενά = τα κενά στα πλάγια του μετώπου ) , έλα μωρέ κόψτα εκεί πέρα , θαύματα θα κάνεις και συ ? είπα δίνοντας το πράσινο φως .
Μετά από λίγη ώρα ήμουν έτοιμος , ο μικρός είχε βαρεθεί και είχε έρθει δίπλα μας , σκαρφαλωμένος στο σκαμπό χάζευε και ρώταγε διάφορα , ο μετρ έβαζε τις τελευταίες πινελιές στο έργο του , ήθελε να μου κάνει και wet look τρομάρα του , μόλις τελείωσε με κοίταξε και ρώτησε λοιπόν ? εγώ κοιτάχτηκα στον καθρέφτη , έστριψα το κεφάλι δεξιά , αργά αριστερά και του λέω , μια χαρά τα κατάφερες , το πήρε κι αυτός πάνω του , δεν είναι και ότι πιο εύκολο , λιγοστεύουν τα μαλλιά σου , αδυνατίζει η τρίχα , αλλά εγώ σε κάνω να φένεσαι όπως πριν 5 χρόνια , δουλευόμασταν μεταξύ μας αλλά γι αυτό είναι οι φίλοι , να σου τονώσουν το ηθικό .
Τότε έγινε το μοιραίο , πέφτει μια βούρτσα που έπαιζε ο μικρός κάτω , σκύβω να την μαζέψω , τι το θέλα και γω , για να την αφήσω στον πάγκο , έτσι σκυμμένος που είμαι ακούω το μικρό
Μπαμπά ?
Σηκώνω το βλέμμα και τον κοιτάζω , είναι πιο ψηλά από μένα το κεφάλι του
Τι είναι λεβέντη μου ?
Έχεις ΚΑΡΑΦΛΑ
Κάνε παιδιά να δεις καλό σου λένε μετά ....
Σήμερα το απόγευμα μ έπιασε και μένα να πάω να κουρέψω τα πλούσια μαλλιά μου , ο μικρός έχοντας βαρεθεί στο σπίτι , επέμενε να ρθει κι αυτός , οπότε ξεκινήσαμε δύο μας να κάνουμε μια βόλτα και ενδιάμεσα να κουρευτεί και ο μπαμπάς .
Ο κουρέας μου , παλιός συμμαθητής , χαίρεται απίστευτα όταν με βλέπει , γιατί κακά τα ψέμματα , είμαι εύκολος πελάτης , πέντε λεπτά στην καρέκλα , και μισή ώρα κουβέντα . Δεν ήταν πάντα έτσι , το μισάωρο πάντα υπήρχε , απλά μειώνεται ο χρόνος που με κουρεύει , πόσο να το παλέψει κι αυτός ? έχουμε χρόνο έτσι περισσότερο να τα λέμε με την ησυχία μας .
Φτάνοντας έξω απ το κουρείο είδα με ευχαρίστηση ότι δεν είχε κόσμο , όχι μόνο θα ξεμπέρδευα γρήγορα , αλλά θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και με την ησυχία μας , ο μικρός συνηθισμένος απ το κουρείο ξάπλωσε στον καναπέ , ζήτησε συγκεκριμένο κανάλι στην τηλεόραση και χάζευε , εγώ αφέθηκα στα χέρια του μετρ . Ψαλίδιζε από δω , έκοβε από κει , ανακάτευε τα μαλλιά , τον έβλεπα είχε μια αγωνία , μετρ τι σε προβληματίζει ? των ρωτώ , φιλαράκι τα μπροστά έχουν αραιώσει αρκετά , και δύσκολα θα καλύψουμε τα ΄κενά' ( κενά = τα κενά στα πλάγια του μετώπου ) , έλα μωρέ κόψτα εκεί πέρα , θαύματα θα κάνεις και συ ? είπα δίνοντας το πράσινο φως .
Μετά από λίγη ώρα ήμουν έτοιμος , ο μικρός είχε βαρεθεί και είχε έρθει δίπλα μας , σκαρφαλωμένος στο σκαμπό χάζευε και ρώταγε διάφορα , ο μετρ έβαζε τις τελευταίες πινελιές στο έργο του , ήθελε να μου κάνει και wet look τρομάρα του , μόλις τελείωσε με κοίταξε και ρώτησε λοιπόν ? εγώ κοιτάχτηκα στον καθρέφτη , έστριψα το κεφάλι δεξιά , αργά αριστερά και του λέω , μια χαρά τα κατάφερες , το πήρε κι αυτός πάνω του , δεν είναι και ότι πιο εύκολο , λιγοστεύουν τα μαλλιά σου , αδυνατίζει η τρίχα , αλλά εγώ σε κάνω να φένεσαι όπως πριν 5 χρόνια , δουλευόμασταν μεταξύ μας αλλά γι αυτό είναι οι φίλοι , να σου τονώσουν το ηθικό .
Τότε έγινε το μοιραίο , πέφτει μια βούρτσα που έπαιζε ο μικρός κάτω , σκύβω να την μαζέψω , τι το θέλα και γω , για να την αφήσω στον πάγκο , έτσι σκυμμένος που είμαι ακούω το μικρό
Μπαμπά ?
Σηκώνω το βλέμμα και τον κοιτάζω , είναι πιο ψηλά από μένα το κεφάλι του
Τι είναι λεβέντη μου ?
Έχεις ΚΑΡΑΦΛΑ
Κάνε παιδιά να δεις καλό σου λένε μετά ....
2 σχόλια:
Καλά αυτό το παιδί δεν εχει καβαλήσει στους ώμους σου να έχει πανοραμική θέα του κρανίου σου;
Εμένα σε αυτή την θέση θεωρούσε ότι αυτό δεν ήταν φαλάκρα αλλά τύμπανο και το/την έκρουε με ρυθμό!
Εσύ αγαπητέ μου είχες την γνωστή 'κεφτέδα' , είσαι χαμένη περίπτωση , τα δικα μου μαλλιά απλά υποχωρούν ψηλά στο μέτωπο και αραίωσαν λίγο μπροστά , δεν είμαστε καθόλου το ίδιο .
Ο μικρός έχει ν ανεβεί στους ώμους μου από πέρυσι , όταν ήταν 22 κιλά , εκεί το κόψαμε το παιχνίδι αυτό γινόταν επικίνδυνο , τώρα είναι 26-27 δεν το συζητώ καν , άσε που ΄ φέτος έμαθε τη λέξη καράφλα , ο γελοίος Δρακουμέλ ( στρουμφάκια ) είναι καραφλός .
Δημοσίευση σχολίου