Μάϊος 7 , 2007

Ο μηνας Απριλιος ηταν οτι χειροτερο

Απιστευτη γκαντεμια , το ενα μετα το αλλο ερχοταν τα χτυπηματα , κυριως οικονομικης φυσεως , το Σαλονι εφτασε στα προθυρα υστεριας , λεω δεν μπορει καποιος μ εχει ματιασει

εκει που ειχα αρχισει να φρικαρω

να τρεχω σαν τρελλος και να μην φτανω

ξαφνικα

ενα βραδυ

καθισμενος στην βεραντα

στα σκοταδια

καπνιζοντας και πινοντας ενα ποτο

σκεπτομενος που θα βρω λεφτα , πως θα βρω κτλ κτλ

χτυπαει σιγα το τζαμι της μπαλκονοπορτας

ηταν η μαμα - σαλονι με το νεαρο βλασταρι , ειχε ξυπνησει ο λεβεντης

με βλεπει , χαμογελαει

αυτο ηταν

ΔΕΝ ΓΑΜΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

την υγεια μας να εχουμε , και για μενα στα παπαρια μου , ξερω οτι δεν θα παθω τιποτα

η οικογενεια αφου ειναι καλα , ολα καλα θα πανε

Το έγραψα το 2007 , το είδα σήμερα τυχαία , σαν να μην πέρασε μια μέρα , εξακολουθώ να πιστεύω ακριβώς τα ίδια , τα καλύτερα πράγματα σ αυτή τη ζωή είναι τσάμπα , υγεία - οικογένεια - φίλοι , δεν μπορείς να τα αγοράσεις ούτε να τα πουλήσεις , καλό πάσχα να χουμε