Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Πώς να χαλάσετε τη μέρα του άλλου

Την έβδομη μέρα έκατσε και είδε ο θεός τι έκανε τις υπόλοιπες έξι ..... κάπως έτσι λένε ότι έγινε δηλαδή , από αρχαιοτάτων χρόνων η έβδομη μέρα , η Κυριακή για τον εργαζόμενο είναι ιερό πράγμα .
Το Επαρχιακό Σαλόνι τηρεί κατά γράμμα το παραπάνω , μία μέρα τη βδομάδα , αφιερώνεται απ την αρχή μέχρι το τέλος της , στην οικογένεια και στον εαυτό του , δεν έχει σκοτούρες με δουλειά με τίποτα άλλο ,   απ το πρωινό ξύπνημα μέχρι το βράδυ , είναι κανονισμένο τι θα κάνω , το χω ρυθμίσει έτσι ώστε να χωρέσω  τα περισσότερα που μπορούν να γίνουν και δεν προλαβαίνω μες τη βδομάδα .
Το πρωί θα ξυπνήσω αργά , θα παίξω με το 'θηριάκι' , θα δούμε Μπομπ Σφουγγαράκι ή κάποιο άλλο παιδικό που γουστάρει και προς το μεσημέρι πριν το φαγητό μία ώρα είναι αφιερωμένη αποκλειστικά και μόνο σε μένα .
Θα πάω στο καφενείο ( ναι καφενείο όχι καφετέρια ή άλλες μαλακίες ) , θα κάτσω χαλαρά μία ώρα , θα παραγγείλω ένα 50άρι τσίπουρο και είναι η μοναδική μέρα που θα διαβάσω αθλητική εφημερίδα . Δεν θέλω να ασχολούνται με μένα ούτε εγώ ασχολούμαι με τους άλλους . Αλίμονο σ αυτόν που θα μου χαλάσει την ησυχία .
Αυτή την Κυριακή όμως είχα την ατυχία να γίνει μπάχαλο στο ντέρμπι του Σαββάτου ( γαύρος - βάζελος ) πράγμα που εμένα με άφησε παγερά αδιάφορο , είδα το ματς τελείωσε και δεν ασχολήθηκα καν με το τι έγινε . Έλα όμως που ασχολούνταν όλοι οι άλλοι .
Είχε περάσει από μία η ώρα  και γω καθόμουν ήσυχος και διάβασα την εφημερίδα σ ένα τραπεζάκι , ο γιός του ιδιοκτήτη , ο οποίος δεν είναι καν βάζελος , έρχεται , κάθεται στο τραπέζι και αρχίζει :
- Είδες το ματς χτες ? 
σηκώνω το βλέμμα απ την εφημερίδα και τον κοιτάω λοξά , δεν απαντάω 
- Τον σκίσανε το βάζελο , στημένο ματς , οι γαύροι το ένα , το άλλο κτλ κτλ 
Βλέπω ότι έχει νταλκά το παιδί , βαθύ πόνο και του λέω 
- Γίνονται αυτά , Ελληνικό πρωτάθλημα είναι , μην περιμένεις τίποτα καλύτερο .
Ο αρχηγός όμως συνεχίζει 
- Πουθενά στον κόσμο τέτοια αίσχη , αλήτες , καθάρματα κτλ κτλ κτλ 
Και τότε κάνει το αδιανόητο , παίρνει την εφημερίδα μέσα απ τα χέρια μου , την γυρίζει σε μια σελίδα , άλλη απ αυτή που διάβαζα και λέει , 
-Δες εδώ το γκολ του Κατσουράνη ήταν κανονικό , να η φωτογραφία .....
Κρατήθηκα μην τον βρίσω , παίρνω την εφημερίδα πίσω και με δολοφονικό βλέμμα και ύφος απαντώ ευγενικά 
-Στ αρχίδια μου , αν ήταν ή δεν ήταν γκολ .
Πιο ξεκάθαρος δεν μπορούσα να γίνω , έλα όμως που στα 25 το αίμα βράζει , απτόητος συνεχίζει ο νεαρός 
-Και σεις τσιράκια τους είστε , σας πηδάνε κάθε χρόνο στην Τούμπα και κάθεστε στα τέσσερα ( το επίπεδο είχε πλέον πέσει στο πάτωμα ) , δεν μιλάτε κτλ κτλ κτλ 
Εκεί το πράγμα χόντρυνε , η μεσημεριανή σιέστα είχε πλέον χαλάσει , οπότε έπρεπε να απαντήσω κατάλληλα , με γαλήνιο ύφος , απίστευτη ηρεμία του εξήγησα τη γνώμη  μου για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τις παπαριές που μου αράδιαζε :
-  Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι ένα μπουρδέλο εδώ και χρόνια , οι ομάδες παίζουν το ρόλο της πουτάνας το μόνο που αλλάζει είναι η τσατσά , άλλες φορές είναι πράσινη άλλες κόκκινη , αυτόν τον καιρό η τσατσά είναι γαύρος και προσέχει το δικό της 'κορίτσι-ομάδα'  , το θέλει πρώτο μες το 'σπίτι' .
-  Το να φωνάζει το  'κορίτσι- ομάδα '  που της πήραν τη θέση , τα πρωτεία  ( ο βάζελος ντε) γιατί η μια έχει καλύτερη μεταχείριση , παίρνει τους καλύτερους πελάτες και αυτή την πηδάνε οι πακιστανοί , είναι τουλάχιστον γελοίο , σε μπουρδέλο είσαι καλή μου θα σε πηδήξουν , ξεπέρασε το ή φύγε .
-  Και για να χουμε καλό ρώτημα ρε παλίκαρε , είδες τον αγώνα , έγινε τι έγινε , κράζεις μετά λες και έπεσες με αλεξίπτωτο στην Ελλάδα το 2011 , τι περίμενες δηλαδή , έκατσες να δεις ΧΧΧ ταινία , την είδες μέχρι τέλους και μετά κάνεις κριτική , δεν είχε καλούς διαλόγους , μάπα τα σκηνικά , φτωχό το αποτέλεσμα , μηδέν υπόθεση .Αν θες πουλάκι μου να δεις ποιότητα και όχι ξεσκίσματα , δες ισπανικό-αγγλικό-γερμανικό πρωτάθλημα ή τσαμπιονς λιγκ , μην πουλάς τρέλα όμως .
Με αυτά και μ αυτά είχε περάσει η ώρα , έπρεπε να φύγω , το τσίπουρο ήταν μισό , η εφημερίδα είχε μείνει στην άκρη , είχα ψιλοφορτώσει  και η καλή διάθεση πήγε κατά διαόλου.
Πηγαίνοντας στο σπίτι για φαγητό , ανοίγει την πόρτα η πεθερά μου (οικογενειακό τραπέζι την Κυριακή) , καλώς τον , πως και βρήκες τόσο νωρίς το δρόμο ? την κοιτάω και σκέφτομαι γιατί να μην είσαι γαύρος ? να τ ακούσεις και συ .

Δεν υπάρχουν σχόλια: